|
ATÇILIĞIN EN “ZOR” GÜNLERİNDE BİR ATÇIMIZ İLE SÖYLEŞİ YAPTIK.. Sebahattin YAVUZ..; Biz sorduk kendisi anlattı bu arada “Sebahattin Yavuz” adını geçtiğimiz haftalar da İzmir ilimizde iki atçı ailenin karıştığı olaylar sonrasında arabuluculuk yaparak olayları tatlıya bağlayan atçı olarak hatırlayacaksınız.. Ne demişti söz konusu olaylar sonrasında kendisinden şu ifadeyi duymuştuk; “BARIŞ HUZURDUR MUTLULUKTUR !!” Bundan daha güzel bir ifade olurmu? söz konusu yaşanmışlıklar sonrasın da. Şimdi siz değerli okurlarımız ve atçılık camiamıza onu daha yakından tanıtmaya çalışacağız bakalım kim bu koca yürekli samimi atçımız; NASIL BAŞLADI VE NASIL DEVAM ETTİ? Muş Hasköy doğumluyum 20.10.1988 bizde atçılık Dedelerden, babalardan gelmekte bizler at sevgisi ile doğmuş insanlarız ancak olay profesyonelliğe geldiğinde size kendimi şöyle ifade etmek isterim; At sahibi belgemi 2016 da aldım yaklaşık 22 senedir atçılıkla uğraşıyorum.. Ancak daha öncesinde bu işe sıfırdan 2002 yılında “Bursa” ilimizde başladım. Aslında yeni sayılırım ama aradan geçen yıllarda gerek büyüklerimizden gerek yaşamdan önemli dersler aldım.
KAZANMAK GÜZELDİR İlk yarışımı aynı yıl yani 2002’de ama İzmirde “Nazgül” isimli arap atımla kazanmış ve mutluluktan havalara uçmutum. Kazanmak çok özel bir duygu parası pulu bir yana ama dönüp ihtiyaçlara bakarsanız gelirler ile giderler giderek artmakta.. İnanın bana bu işin her tarafı emek ter ve çalışmak inanmak.. Sabahın çok erken saatlerinde başlayan bu büyük emek ve uğraş gece saatlerine kadar sürmekte, yarış sever bu emeğin sadece (10 yada 15) dakikalık bölümünü izlemekte.. Allah büyüktür der başlarsınız sonrası nasipte ne varsa o olur ama siz işinizi iyi yapmak ve atınıza hizmet etmek zorundasınız demektir ben bunu öğrendim ve uyguladım şimdiye kadar ve bu doğrultuda yola devam etmekten yanayım..
“GAZİ”DE AT KOŞMAK ! Benim için arap İngiliz fark etmez. Ama dayanıklı olarak “Arap atı sakatlanmalara karşı daha dayanıklı. Ancak Gazide at koşmak çok başka bir keyif bakın bu tartışılmaz ! “Dembe” isimli atımla koştum Gazi’de, koşmak bile onur vericiydi. Atımızı Gaziye koşma kararımızı İzmirdeki son KV’ yarışından sonra karar verdik. Tabela yapar yapmaz nasip dedik ve koşmaya karar verdik. Orda ismimizin geçmesi bile onur vericiydi Gazi Mustafa kemal “Atatürk” adına böylesi önemli koşuya katılmak bizim için bir şerefti. Allah nasip etti biz koştuk’ inşallah bu duyguları yaşamak tüm atçılarımıza nasip olsun derim.. ATÇILIĞIMIZ ÇOK ZOR DURUMDA.. Şu an elimde koşmaya hazır yada hazırlanmakta olan..; “NARİN KIZIM”,” ALAÇATI AĞASI” HÜNKAR HANIM”,” CEZAŞAH” CEVDETAMCA” isimli safkanlarım var ancak atçılığımızın bir an olsun nefes alması için yarış ikramiyelerinin yükseltilmesi şart olmuş durumdadır.. şuan bir atın ortalama aylık masrafı seyis maaşı sigortası yemçisi abrantısı nalı çakımı eczane 35milyar. Buna da’ başka Hipodroma gidip yarış koşarsan nakliye talaş seyıs yol masrafı 15 milyarda orası bulur ! işin açıkçası şu;
OLAYIN SONUNA GELİYOR GİBİYİZ.. Şu an atcılığın gidişat hiç iyideğil ve gittikçe at sahipleri atlarını azaltmaya yönelildiler. Bence bu da care değil. Benim tahminim bu gidişat böyle giderse küçük atçılarımızdan başlayarak en fazla belki 5 ay’ bilemediniz 7 ay dayanacaklar! Acil olarak ikramiyelere zam yapılması gerekiyor aksı taktirde küçükten başlayarak atçılarımız bu işi bırakmak zorunda kalır..kim nerede nasıl at bulur yarış yapar onu da’ bu konuda yetkili olan marciler düşünmek zorunda ! Bence en düşük ikramiye “200 Milyar” dan aşağı olmaması lazım, yani bildiğiniz maiden söz konusu aksi taktirde bu işin devamı zor.. Şuan yılık bir atın masrafı malesef 500milyar buluyor ve ortalama tahminimce senede 3 bine yakın at koşuyor ortalama 500milyar kazanam 500 at yoktur ve gidikçe atçılarımız iflas eşliğine geldiler BÜYÜK YATIRIMCIDA ZARARDA… Büyük eküriler,Hara sahipleri,yetiştiriciler ya onlar ne durumda olaylar bu şekle gelmiş ise sonuçta bu konuda büyük yatırımlarda yok değil ! Bakın ( S.Yavuz ) bize neler anlattı; Bence iki tarafta Şuan şu maliyetlerle bakılırsa zarar ediyorlar, sonuçta büyüklerde zararına at koşuyor bu zamanda maliyetler ortada tartışmaya bile gerek yok. .
AT KOŞMAK, ATÇI OLMAK; Atçılığın temelinde ne var? At nasıl koşulur? Şu sıralar avantajlı bir kesim varmı? dedik işte yanıtlar; Evet atçılığımız zor günlerden geçiyor. Benim için atlarımın değeri hepside aynıdır. Aşırı at sevgisi var yarış kazanmış kazanmamış aynıdır. Hiç bir zaman at dövmedim dövene de karşıyım. Yeri geldi seyis oldum yeri geldi Antrenör yeri geldi at sahibi yeri geldi yedekçi hiç bir zaman kendimi kimseden üstün görmedim. Sahada izlediğim kadarı ile Şuan “İngiliz” hem az at koşuyor. Hem bir sene avantajın var. Arap atına göre. Kazanç olarak “İngiliz” atı avantajlı. Arap atı çok kalabalık yarışlarda koşuyor kazanma olasılığı düşük oluyor, yarış kazanmak daha zor “İngilize, göre avantaj İngilizlerde bu zamanda. OLAY YENİDEN BAŞA DÖNER “Sabahattin Yavuz” her sabah atları ile sahada emek ve ekmek peşinde bir emekçi. Sahada yaşadıkları ise, oldukça iç’ karartıcı durumlarda. Keyifler kaçık moraller bozuk.Yeniden biz sorduk atçılığımız nereye gidiyor diye, kendisi anlattı; Diyeceğim biraz önce ikramiyelere acilen zam yapılması atçılarımıza bir nebzede olsa rahatlatmak yoksa bu gidişle küçükten başlar ve çok yakında kimse kalmaz! Kim nerde hangi atı koşar onu da Allah bilir? İşin açıkçası; Gidişat onu gösteriyor inşallah ben yanılırım, ama görünen köy kılavuz istemez! belki bitmez ama çoğu, küçük atçı bu işi bırakır. Her sabah sahada koştuğumuz şey biran önce zam gelmesi aksı taktır de, atçı kalmaz bu konu herkesin dilinde.. “Biz büyük bir aileyiz” Aile dağılırsa hiç kimse kalmaz. At sahibi olsun, seyis olsun Antrenör olsun Apranti olsun, Jokey olsun. Her zaman birlik beraberlik içinde olmalıyız.. İşte ‘O, zaman her şeyin üstesinde geliriz Allahın izniyle.
“YEREL” YÖNETİMLERİN DİKKATİNE..; En son diyeceğim şey kaç tane Hipodrom varsa (Hipodrom Müdürleri) haftada bir sefer olsun. Ahırlar bölgesini, gezip; Seyis, sayir görevli kardeşlerimizle sohbet etsinler. Hal hatır sorsunlar, Sıkıntılarınız var mi? varsa söyleyin, elimizden geleni yaparız, desinler.. Bu şekilde bir girişim seyis kardeşlerimize “moral” olur! Burada çalışanlara bu davranış güç katar, hem de bizi soran, sahip çıkan birileri var havası yaratır. HARAM PARA ÇABUK BİTER ! Kolay para kazanmak için burada birileri bir şeyler peşindeymiş diye duymaktayız bu işler nasıl oluyor dedik işte yanıtlar; Bir de diyeceğim buraya yeni at sahibi kazandırmamız lazım.. Ama maalesef bunu söylemek istiyorum öyle kansız Antrenörler varki adam yeni başlamış bu işe. Antrenör’e; güvenmiş at alalım diyor. Nerde ne kadar sakat at varsa sorunlu varsa onu alıyor. o at’tan yolunu bulacak ya’ kansız! Adamı, dört beş ay boyunca yoluyor . At çok iyi işte bu yarışta böyle oldu da, ondan gelmedi bir dahaki yarışını kazanır falan diyerek öyle böyle adamı soğutuyor bu işten.
Adam arkasına bakmadan kaçıyor atçılıktan o kansız Antrenör dört beş aydan aldığı’ haram parayı kendine kar sayıyor.. oysa bu adama güzel atlar alıp koşsa kazansa, hem sen kazanırsın hem at sahibi kazanır ve atçı kazandırmış olacağız ama maalesef gözleri körelmiş akılları fikirleri adamları nasıl yolacağız şeklinde fikirlerde oluyorlar ne yazık bu iş böylemi olmalı? Bence yanlışlar çok ama ilk önce atçılığımızın geri dönüşü için yarış ikramiyelerinin iyileştirilmesi şart.. Biz şimdi işlerimize dönüyoruz. www.sonduzluk.com ’okurlarına bol şanslar sizlere de, bizim sesimiz olduğumuz için Teşekkürler.. Söyleşi..; Hakan Demirci / İzmir.. |
